-ಸುಧೀಂದ್ರ ಹಾಲ್ದೊಡ್ಡೇರಿ.
ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌ ಗಾಳಿಯಿಂದಲೂ ಹರಡಬಹುದೆಂಬ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆಯನ್ನು ನೂರಾರು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ವಿಶ್ವ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆಂಬ ಸುದ್ದಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಹರಡುತ್ತಿದೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ತೀರಾ ಭಯಭೀತರಾಗಬೇಕಿಲ್ಲ. ಆ ಹೇಳಿಕೆಯೇ ನಿಜವಾಗಿದ್ದಲ್ಲಿ, ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ಈ ಜಗತ್ತಿನ ಮುಕ್ಕಾಲು ಮಂದಿ ಕೋವಿಡ್‌-19 ಸೋಂಕಿತರಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಕೋಟಿಗಟ್ಟಲೆ ಜನ ಸಾವಿಗೀಡಾಗುತ್ತಿದ್ದರು.
ಹಾಗಿದ್ದರೆ, ಈ ಸುದ್ದಿಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯೇನು? ವಿದ್ವಜ್ಜನರು ವೈರಸ್‌ ಸೋಂಕಿತರ ಉಗುಳು, ಸಿಂಬಳದ ಹನಿಗಳ ಸಿಂಚನ ನಮಗೆ ತಾಕಿದರೆ, ಅದರಲ್ಲಿರಬಹುದಾದ ವೈರಸ್‌ಗಳು ನಮ್ಮ ಮೂಗು, ಬಾಯಿ, ಕಣ್ಣುಗಳ ಮೂಲಕ ಒಳ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರೆ ಮಾತ್ರ ನಮಗೂ ಸೋಂಕು ಅಂಟಬಹುದೆಂದಿದ್ದರಲ್ಲವೆ? ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಾ ಉಸಿರಿನ ಮೂಲಕ ದೇಹ ಪ್ರವೇಶಿಸುವಂಥ ಸೋಂಕಲ್ಲ ಎಂದು ಸಮಾಧಾನಿಸಿದ್ದರಲ್ಲವೆ ಎಂಬುದು ನಿಮ್ಮ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಾಗಿದ್ದರೆ ಉತ್ತರ ಇಲ್ಲಿದೆ.
ನಾವು ಉಸಿರಾಡುವ ಗಾಳಿಯ ಒಂದು ಘನ ಮೀಟರ್‌ ಗಾತ್ರದಲ್ಲಿ (ಅಂದರೆ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ ಉದ್ದ, ಅಗಲ ಹಾಗೂ ಎತ್ತರವಿರುವಷ್ಟು ದೊಡ್ಡದು) ಒಂದೂವರೆಯಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಕೋಟಿ ಸಂಖ್ಯೆಯ ವೈರಸ್‌ಗಳಿರುತ್ತವೆ, ಹಾಗೆಯೇ ಎಂಟೂವರೆ ಲಕ್ಷದಿಂದ ಒಂದು ಕೋಟಿಗೂ ಹೆಚ್ಚಿನ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಅಂಥ ಗಾಳಿಯ ಒಂದು ಘನ ಮೀಟರ್‌ನ ನೂರನೆಯ ಒಂದು ಭಾಗದಷ್ಟನ್ನು ನಾವು ಪ್ರತಿ ನಿಮಿಷವೂ ನಮ್ಮ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಸೇವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಅಮೆರಿಕದ ‘ಜರ್ನಲ್‌ ಆಫ್‌ ವೈರಾಲಜಿ’ಯೆಂಬ ವೈರಸ್‌ ಕುರಿತ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸುವ ವಿಜ್ಞಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯ ಮೇ 2012ರ ಸಂಚಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಕೊರಿಯಾದ ವೈರಸ್‌ ಪರಿಣತರು ಈ ಕುರಿತು ಒಂದು ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿನ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅಧ್ಯಯನಕ್ಕೆ ಸಿಯೋಲ್‌ ನಗರದ ಉದ್ದಿಮೆಗಳ ಬಡಾವಣೆಯನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಅದರಲ್ಲಿ ಈ ಮೇಲೆ ತಿಳಿಸಿದ ಅಂಕಿ-ಅಂಶ ಪ್ರಕಟವಾಗಿತ್ತು. ಅಂದರೆ, ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೆ ವೈರಸ್ಸುಗಳು, ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಗಳು ಹಾಗೂ ಮಾಲಿನ್ಯ ಕಣಗಳು ಶ್ವಾಸಕೋಶಕ್ಕೆ ಹೋಗಿಬರುತ್ತಿರುತ್ತವೆ. ಆದರೂ ನಾವಿನ್ನೂ ಬದುಕಿದ್ದೇವೆ. ಕಾರಣ, ನಾವು ಸೇವಿಸುವ ಎಲ್ಲ ವೈರಸ್‌ ಅಥವಾ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಗಳು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಲ್ಲ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದವು ಸೇವನೆಯಾಗಿದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ದೇಹದ ಸುರಕ್ಷಾ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಬಡಿದುಹಾಕಿದೆ.
ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌ನ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸಬಹುದಾದ ಸಂಭಾವ್ಯತೆ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುವುದಾದರೆ ಈ ಒಂದು ವಿಷಯದತ್ತ ಗಮನ ಹರಿಸೋಣ. ಏಪ್ರಿಲ್‌ 2020ರ ‘ನೇಚರ್‌’ ವಿಜ್ಞಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಚೀನಾದ ವುಹಾನ್‌ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ವೈರಸ್‌ ಪರಿಣತ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಒಂದು ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಪ್ರಕಟಿಸಿದ್ದರು. ಅಲ್ಲಿನ ವಿವಿಧ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಮಾದರಿಗಳಲ್ಲಿ ಈ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕೋವಿಡ್‌-19ರ ಗಾತ್ರಗಳ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಸಿಂಚನವಾದೊಡನೆ ಎಷ್ಟು ದೂರದತನಕ ಆ ವೈರಸ್‌ ಸಾಗಬಲ್ಲದು, ನಂತರ ತನ್ನದೇ ಭಾರಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಸಮಯದ ನಂತರ ಕೆಳಕ್ಕೆ ಬೀಳಬಹುದು, ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಲೇ ಸಾಗಲು ಅದರ ಗಾತ್ರ (ತೂಕ) ಎಷ್ಟು ಕಿರಿದಾಗಿರಬೇಕು, ಈ ವಿಷಯಗಳ ಕುರಿತು ಗಂಭೀರ ಅಧ್ಯಯನಗಳನ್ನು ನಡೆಸಿದ್ದರು. ‘ಏರೋಸಾಲ್‌’ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ನೀವು ಕೇಳಿರಬಹುದು. ಡಬ್ಬಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಿರುವ ಸುಗಂಧ ದ್ರವ್ಯ, ಕೀಟನಾಶಕ, ಬಣ್ಣ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಒತ್ತಡ ಹೇರುವುದರ ಮೂಲಕ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬಿಂದುಗಳಾಗಿ ಸಿಂಪಡಿಸುವುದನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿರುತ್ತೀರಿ. ಗಾಳಿ ಅಥವಾ ಅನಿಲದೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತ ಇಂಥ ದ್ರವ್ಯ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬಿಂದುಗಳನ್ನು ‘ಏರೋಸಾಲ್‌’ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ವುಹಾನ್‌ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯದ ಸಂಶೋಧಕರು, ಸೋಂಕಿತರ ಕೆಮ್ಮು ಅಥವಾ ಸೀನಿನ ಮೂಲಕ ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌ ‘ಏರೋಸಾಲ್‌’ ಬಿಂದುಗಳಾಗಿ ಹೊರಬರುವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಅಧ್ಯಯನ ನಡೆಸಿದರು. ಅವರು ಗಮನಿಸಿದಂತೆ ಸೋಂಕಿತರು ಸೀನಿದ ಸ್ಥಳದಿಂದ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ ದೂರದ ಮೇಲ್ಮೈನಲ್ಲಿ ಸಿಂಚನದ ಹನಿಗಳು ಬಿದ್ದಿದ್ದವು. ಅವರು ಕೋವಿಡ್‌ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ ರೋಗಿಗಳಿರುವ ಕೋಣೆ, ಅವರು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದ ಶೌಚಾಲಯ, ಶುಶ್ರೂಷಾ ಕೇಂದ್ರ, ತುರ್ತು ನಿಗಾ ಘಟಕಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಸ್ರಾರು ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ್ದರು. ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯ ನಂತರ, ವೈರಸ್‌ನ ಫಾಸಲೆಯು ಸೋಂಕಿತರಿಂದ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ತನಕ ಇರುವುದೆಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರು. ಅದರಿಂದಲೇ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ದೈಹಿಕ ಅಂತರವನ್ನು ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂಬ ಕಟ್ಟಳೆ ಜಾರಿಗೆ ಬಂದಿತು.
ಕೊರೊನಾ ವೈರಸ್‌ ಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತೇಲಿದರೂ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ ದೂರದೊಳಗೆ ಬೀಳಲಿದೆಯೆಂಬ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರಕ್ಕೆ ಆಧಾರವೆಂದರೆ, ಸಿಂಚನ ಬಿಂದುಗಳ ಸರಾಸರಿ ಗಾತ್ರ ಕನಿಷ್ಠ 5ರಿಂದ 10 ಮೈಕ್ರಾನುಗಳಷ್ಟಿರುತ್ತವೆಂಬ ಮಾಹಿತಿ. ನಮ್ಮ ಕೂದಲನ್ನು ಹತ್ತು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ಸೀಳಿದರೆ ಸಿಗುವ ಒಂದು ಅಳತೆ 5 ಮೈಕ್ರಾನ್‌. ಅಕಸ್ಮಾತ್‌, ಬಿಂದುಗಳ ಗಾತ್ರ ಇದಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕಿರಿದಾಗಿದ್ದರೆ ಅವು ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಕ್ರಮಿಸಬಲ್ಲವು. ಆದರೆ ವೈರಸ್‌ ಸಿಲುಕಿದ ಉಗುಳು, ಸಿಂಬಳ, ಕಫದಂಥ ಲೋಳೆಯ ಬಿಂದುಗಳು 5 ಮೈಕ್ರಾನುಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಕಿರಿದಾಗಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಕಡಿಮೆ. ಆದರೂ ಕಡಿಮೆಯಿರಬಹುದಾದ ಸಂಭವ ಅಲ್ಲಗಳೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ಸಂಭಾವ್ಯತೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಜಗತ್ತಿನ 32 ದೇಶಗಳ, 239 ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ವಿಶ್ವ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಸಂಸ್ಥೆಗೆ ಬಹಿರಂಗ ಪತ್ರವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆಂಬ ಸುದ್ದಿಯನ್ನು ಅಮೆರಿಕದ ‘ನ್ಯೂಯಾರ್ಕ್‌ ಟೈಮ್ಸ್‌’ ಪತ್ರಿಕೆಯು ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ. ಆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಯಾರು, ಯಾವ್ಯಾವ ದೇಶಗಳಿಗೆ ಸೇರಿದವರು, ಅವರ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಪ್ರಾಯೋಗಿಕ ಫಲಿತಾಂಶಗಳನ್ನು ಆಧರಿಸಿದವೆ ಅಥವಾ ಸೈದ್ಧಾಂತಿಕ ಸೂತ್ರಗಳಿಂದ ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿದವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಪತ್ರಿಕೆಯು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿಲ್ಲ. ವಿಜ್ಞಾನ ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಮುಂದಿನ ವಾರ ಈ ಕುರಿತು ಆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಪ್ರಬಂಧ ಪ್ರಕಟವಾಗಲಿದೆಯಂತೆ. ಈ ವರದಿಯಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖವಾಗಿರುವುದು, 5 ಮೈಕ್ರಾನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಸಿಂಚನ ಬಿಂದುಗಳು ಕಿರಿದಾಗಿರಬಹುದು, ಅಂಥ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅವು ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚು ದೂರ ಪಯಣಿಸಬಹುದೆಂಬ ಅಂದಾಜಷ್ಟೆ. ಎಷ್ಟು ದೂರ, ಎಷ್ಟು ಕಾಲ ಎಂಬುದರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವುದೇ ಮಾಹಿತಿಯಿಲ್ಲ. ಈ ಎಲ್ಲ ಅಂದಾಜಿನ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲಿ, ವಾತಾವರಣದ ಪ್ರಭಾವಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿರುವ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಕಡಿಮೆ.
ಹೀಗೆ ಕೂದಲೆಳೆಯನ್ನು ಸೀಳಿ ತಮ್ಮ ವಾದ ಮಂಡಿಸಬಲ್ಲ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಮಾತಿನ ಒಂದಂಶವನ್ನೇ ಹಿಡಿದು, ಕೆಲವರು ಭೀತಿ ಹರಡುವ ಕಾಯಕವನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸದ್ಯದ ಸೋಂಕು ಅಂಥ ಗಂಭೀರ ಸಾಂಕ್ರಾಮಿಕ ಆಗಿದ್ದಿದ್ದರೆ, ಜಗತ್ತಿನ ಬಹುಪಾಲು ಮಂದಿಗೆ ಅದು ಹರಡುತ್ತಿತ್ತು. ಸಾವುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಹಲವು ನೂರು ಪಟ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.
ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಕೋವಿಡ್‌ ಸೋಂಕನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಲು ನಮಗಿರುವ ಮಾರ್ಗ ಕನಿಷ್ಠ ಒಂದು ಮೀಟರ್‌ ಅಂತರ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಮನೆಯಿಂದ ಹೊರಗಿರುವಾಗ ಕಣ್ಣು, ಮೂಗು, ಬಾಯಿ ಮುಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಬಿಡುವುದು. ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಮಾಸ್ಕ್‌ ಧರಿಸುವುದು. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ತಯಾರಿಸಿದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮಾಸ್ಕ್‌ಗಳೇ ನಮಗೆ ಸಾಕು. ಅದನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಧರಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಒಗೆಯುವುದು ಒಳಿತು. ಅನವಶ್ಯಕವಾಗಿ 5 ಮೈಕ್ರಾನ್‌ಗಿಂತಲೂ ಚಿಕ್ಕ ಕಣಗಳನ್ನು (0.3 ಮೈಕ್ರಾನ್‌ಗಳ ತನಕ) ಹಿಡಿದಿಡಬಲ್ಲ ಓ95 ಮಾಸ್ಕ್‌ಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯರು ಧರಿಸುವ ಅವಶ್ಯವಿಲ್ಲ.
